Een speels boekje dat tandenpoetsstrijd omtovert tot verbinding. Wat een prachtig en doordacht prentenboekje heeft Loes geschreven. Voor peuters en kleuters die worstelen met tandenpoetsen en net zo goed voor ouders die zich machteloos voelen, omdat het tandenpoetsen als een strijd aanvoelt. Loes weet met dit verhaal op een speelse, luchtige en tegelijk diep rakende manier precies die situaties te vangen waarin ouder en kind vastlopen.

Enorm herkenbare patronen. De tekeningen zijn warm en ondersteunend, en het verhaal erg leuk voor peuters en kleuters. En dan die briljante vondst: de ouders als poetsmonsters en een tandenborstel die kan praten.

Daarmee opent Loes een nieuwe ingang, die helpt om samen uit het strijdtoneel te stappen en het tandenpoetsmoment te kantelen naar iets verbindends. Juist door de humor, verbeelding en het

externaliseren ontstaat er ruimte om er op een andere manier naar te kijken. Dat opent de deur naar ontspanning, naar contact en naar herstel van verbinding. Het boekje is een prachtig begin om de tandenpoetsstrijd te kunnen transformeren naar een verbindend moment.

Ik gun ieder gezin zo’n boekje. Want hoe zonde is het als iets ‘kleins’ als tandenpoetsen telkens tot strijd leidt, terwijl het ook een ritueel van plezier, rust en samen zijn kan worden. Dankjewel Loes, voor dit waardevolle boekje.